-A tak się właśnie stary zachowujesz...chowasz po krzakach i na gałęziach drzew...-mruknął spoglądając na niego przez ramię.
-Odczep się od moich myśli, z łaski swojej nie czytaj ich...-zwrócił się do niego z prośbą.
Tak Jazz był zajęty Marią, ale ta jakoś dziwnie się zamyśliła i nie odpowiadała na nic.

Westchnął zrezygnowany.
-Po pierwsze sam jestem młody, po drugi zastrzegam że jestem starszy od Ciebie- powiedział poważnie.
-Musisz zapolować..znajdź jakiegoś człowieka...potem będziesz sam wiedział co zrobić- dodał pewnie.
-Jeśli juz zapolujesz...to wróć odpowiem na każde Twoje pytanie..ale oczywiście w miare logiki i kultury- powiedział z lekkim uśmiechem.

-Ja tu będe....- krzyknął za nim. No przecież Marii tak samej nie zostawi, może głupio myślał, ale tak własnie do tego podchodził, że nie zostawi dziewczyny samej.
Odprowadził chłopaka wzrokiem, po czym usiadł na ziemi.

Spojrzał na Marię, jak zawsze czuł jej emocje, i tym razem to co wyczuł, zasmuciło go. Ale czegóż mógł się spodziewać, niestety mało mu się należało.
-Mario....i co z tym moim treningiem- spytał dla odwrócenia jej uwagi od tego co się stało, czuł że dziewczyna tego żałuje.

A wyglądała jakby żałowała, jej zamyślenie tylko to potwierdzało.
Sam wstał i podszedł do niej.
-Ejj Mario, jeśli nie chcesz mnie trenować...zrozumiem- powiedział patrząc jej w oczy.
-Wcale tak bardzo nie chce tam iść, ale to lepsze niż siedzenie w milczeniu..-powiedział po chwili.

-Czuje że nie jesteś w nastroju..-odparł spokojnie, przecież nie powie jej że nie wie co ma teraz myśleć. Jedyne co wiedział to to że coś do tej wampirzycy poczuł, a na pewno mu się podobała.
-Wiem, że powiedziałaś..-dodał po chwili.

-Wiem i nie wątpię w Twoje słowo- powiedział po chwili.
Spojrzał na nią i wstał po chwili podał jej ręke i czekał na jej ruch.
-Nie wiem, ale może wróćmy...-powiedział po chwili.

Wbiegł na polanę lecz nikogo nie zastał. Otarł usta ręką i rozejrzał się wokoło. Zaciągnął się powietrzem próbując kogoś wywęszyć lecz nie udało mu się to. Usiadł więc nad strumieniem i czekał. W między czasie obmył dłonie w wodzie i tak samo poczynił z ustami. Widok jego odbicia i krwistoczerwonych tęczówek go wystraszył. Odskoczył o kilka metrów od tafli strumienia i usiadł zszokowany na trawie.